Σημειώσεις και σχόλια ενός Αιτωλού

Γράφει ο Γιάννης Βλασόπουλος

Η προτομή του Χατζόπουλου

      Πριν από καιρό ο Δήμος Αγρινίου και ο φιλολογικός όμιλος Αγρινίου «Κ. Χατζόπουλος» έστησαν  στην πλατεία Χατζοπούλου, εκεί που ήταν κάποτε το σπίτι που έζησε ο μεγάλος ποιητής Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, την προτομή του. Φαντάζομαι ότι, όπως είθισται, εκφωνήθηκαν οι πρέποντες λόγοι για να τιμηθεί το πρόσωπο και το έργο του. Σημαντικό γεγονός ασφαλώς. Και χρήσιμοι οι λόγοι για όσους αγνοούν και για όσους ξεχνούν το ποιητή και το έργο του. Όμως σημαντικότερο για την ποιότητα του πολιτισμού μας είναι το γεγονός ότι εδώ και αρκετά χρόνια μια άλλη προτομή του ίδιου ποιητή, που είχε στηθεί, το έτος 1956, στην ίδια πλατεία με τις ίδιες τελετές και τους ίδιους πανηγυρισμούς (βλέπετε σχετική σελίδα μας πατώντας εδώ..) είχε απρόσμενες περιπέτειες που κατέληξαν στην καταστροφή της.

       Πέρασαν δύο ή τρεις δεκαετίες από την καταστροφή της και όποιος αναζητούσε στο Αγρίνιο την προτομή εκείνη όχι μόνο δεν την εύρισκε, αλλά και αν ρωτούσε γιατί εξαφανίστηκε δεν θα είχε απάντηση. Το καταστροφικό έργο δεν ήταν έργο επήλυδων βαρβάρων αλλά των ίδιων των αυτόχθονων Αγρινιωτών. Και μάλιστα όχι μόνο εκείνων, δια των χειρών των οποίων καταστράφηκε. Αλλά και εκείνων που ανέχτηκαν επί χρόνια, σιωπηρά χωρίς αντίδραση, την καταστροφή και άφησαν, χωρίς άμεση αποκατάσταση, την ζημιά. Εκείνων που δεν τους έλειψε η τιμητική προτομή του ποιητή και εκείνων που δεν αναζήτησαν τους υπευθύνους. Πληγή ασφαλώς στον πολιτισμό αυτού του τόπου!. Δεν έχω ονόματα και διευθύνσεις των υπευθύνων. Κανείς δεν έχει. Και αυτό είναι το χειρότερο.

Ο Αιτωλός


Οι καπνεργάτριες του Αγρινίου και ο πολιτισμός

Πριν μερικές ημέρες στην αίθουσα του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος έγινε η παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο «Ιστορία και μνήμη του καπνού στο Αγρίνιο τον 20ό αιώνα»  την έκδοση του οποίου επιμελήθηκε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου, συμπολίτης μας κυρία Κωνσταντίνα Μπάδα. Ήταν μια επιτυχημένη εκδήλωση, τόσο από άποψη αξιοσύνης των εισηγητών (Β. Πατρώνης κ.α.), όσο και των θεμάτων που αναπτύχθηκαν. Μεταξύ αυτών σημειώσαμε τις γόνιμες σκέψεις που διατυπώθηκαν από την κ. Κωνσταντίνα Μπάδα. Έθιγαν, με καίριες επισημάνσεις, την συμβολή του καπνεργατικού κινήματος στο πολιτισμό. Οι σκέψεις αυτές δεν συνάπτονται μόνο με την έννοια του πολιτισμού, που μπορεί να οριστεί ως ένας συγκεκριμένος τρόπος ζωής, ο οποίος εκφράζει συγκεκριμένα νοήματα και αξίες όχι μόνο στις τέχνες και στην παιδεία, αλλά και στους θεσμούς και στην καθημερινή συμπεριφορά. Συνάπτονται και με την αντίληψη της προόδου και της εξελίξεως μιας κοινωνίας, έστω και στη μικρή κλίμακα της κοινωνίας του Αγρινίου, στο κέντρο της οικονομικής δραστηριότητος της οποίας, τον περασμένο τουλάχιστον αιώνα, ήταν η παραγωγή και η επεξεργασία του καπνού. Και αυτό γιατί με την  εγκατάσταση στην περιοχή του Αγρινίου, μετά την Μικρασιατική καταστροφή, μεγάλου αριθμού προσφύγων, αφ ενός μεν, εμπλουτίστηκε και ανανεώθηκε ο πληθυσμός της πόλης,  αφ ετέρου δε, μπήκε στην παραγωγή και ιδιαίτερα στην επεξεργασία του καπνού το γυναικείο φύλο σε βαθμό πρωτόγνωρο για την πόλη. Μπήκε δηλαδή η Γυναίκα στο τομέα της εξωοικιακής οικονομικής δραστηριότητος με όλες τις από το λόγο αυτό συνέπειες.  Η μεταβολή αυτή δεν είναι αμελητέα. Είναι σύστοιχη, έστω σε μικρότερη κλίμακα,  με τις μεγάλες μεταβολές που σημειώθηκαν παγκοσμίως κατά την διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, όταν η απουσία αλλά και οι μεγάλες απώλειες  του στρατευμένου ανδρικού πληθυσμού, ώθησαν τον εναπομείναντα γυναικείο πληθυσμό στην εξωοικιακή οικονομική δραστηριότητα ιδίως στις μεγάλες βιομηχανικές χώρες. Δηλαδή στην ευρύτερη συμμετοχή του στις ποικίλες παραγωγικές διαδικασίες. Η εξ αυτού του λόγου επελθούσα μεταβολή συνέβαλε στην πληρέστερη αξιοποίηση του «ασθενούς» φύλου και στην ανάδειξη της  ισοτιμίας του, με όλες τις περαιτέρω συνέπειες που είναι σήμερα ιστορικά ορατές. Ορατές όχι μόνο σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και στο τοπικό επίπεδο της πόλης μας με την μέχρι σήμερα εξέλιξή του σε πληθυσμιακή και πολιτιστική ανάπτυξη.

Απρίλης 2019

 



Αναγκαία και δίκαιη η συμμετοχή του Αγρινίου

      Δεδομένη  η κατάφαση ότι η αθρόα σε αριθμό και σε υψίσυχνο ρυθμό  έλευση στην Ελλάδα προσφύγων και μεταναστών,  που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με απορρόφησή τους από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έχει δημιουργήσει δυσεπίλυτα  προβλήματα στην χώρα μας. Το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση είναι ο τρόπος διαχείρισης της κατάστασης που δημιουργήθηκε. Από την μια πλευρά, η δημιουργηθείσα κατάσταση στα Ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου, έχει καταστεί δικαιολογημένα αφόρητη και επικίνδυνη και για τους ίδιους τους πρόσφυγες και μετανάστες και για τον γηγενή πληθυσμό. Από την άλλη όμως πλευρά, δεν μπορεί να παραγνωριστούν τα ανθρωπιστικά προβλήματα των επήλυδων και η κατά τεκμήριο ευαίσθητη στάση μας απέναντί τους.     
      Με
αυτά τα δεδομένα η κατανομή του βάρους των υποχρεώσεων μας ισομερώς μεταξύ όλου του Ελληνικού πληθυσμού και όχι μόνο των νησιωτών που αναγκαίως τους υποδέχονται, είναι μια δίκαιη λύση,  έστω και προσωρινή λύση. Η δυσανεξία που επιδεικνύεται από πολλούς Δήμους της χώρας, δυστυχώς και από την πόλη μας (αν λάβουμε υπ όψη τις σχετικές δηλώσεις του κ. Δημάρχου), να συμμερισθούν τα βάρη, δεν είναι απλώς ανάλγητη έναντι των επήλυδων (μεταναστών και προσφύγων και πολλών ασυνόδευτων ανήλικων), αλλά αρνείται τον απαιτούμενο μερισμό των βαρών μεταξύ όλων των πολιτών μιας χώρας και προσβάλει τον πολιτισμό μας.

Δεκέμβρης 2019


Κατάληψη κοινόχρηστων χώρων

 

       Γράφαμε παλαιότερα ότι οι καφετέριες (τα σύγχρονα καφενεία) στην πόλη του Αγρινίου τοποθετούν καθίσματα και τραπέζια των πελατών τους και σε κοινόχρηστους χώρους οδών και πλατειών. Δηλαδή σε επίπεδα πεζοδρομίων και κεντρικών πλατειών. Όπως πιστεύουμε, οι περισσότεροι από τους χώρους αυτούς παραχωρήθηκαν, από τη αρμόδια υπηρεσία της δημοτικής μας αρχής, με την φειδώ που επιβάλλει ο σεβασμός στην κοινή χρήση, που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη. Δημιουργείται, όμως, παράλληλα με τις νόμιμες παραχωρήσεις, και η εντύπωση για αυθαίρετες επεκτάσεις  ή καταλήψεις τέτοιων χώρων από κάποιες επιχειρήσεις σε βάρος της κοινής χρήσης.  Γιατί βέβαια δεν φανταζόμαστε ότι η οποιαδήποτε δημοτική αρχή θα περιόριζε στο ελάχιστο την χρήση της υπόλοιπης ελεύθερης κοινόχρηστης επιφάνειας των οδών και πλατειών του κέντρου της πόλης μας σε τέτοιο βαθμό ώστε η χρήση τους να αναγκάζει πορεία κατ άνδρα ή σε δυάδες, όπως συμβαίνει, δυστυχώς, σήμερα. Και η εντύπωση αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν επιτόπιες διαγραμμίσεις των διαστάσεων του παραχωρούμενου χώρου.  Εάν υπήρχαν,  τότε η αυθαίρετη χρήση του κοινόχρηστου χώρου θα ήταν κατάδηλη και ικανή να αποτρέψει τις παραβάσεις. Και εύκολο να διαπιστωθεί από το Δήμο ή τις Αστυνομικές Αρχές.

      Ας μη εκληφθούν τα ανωτέρω ως καινοφανή ή ως υπερβολικά. Ασφαλώς και παρά την έλλειψη διαγραμμίσεων θα έχουν διαπιστωθεί παραβάσεις και θα έχουν επιβληθεί κυρώσεις για κάποιες αυθαίρετες καταλήψεις. Μήπως όμως το κόστος των κυρώσεων που επιβάλλονται είναι  ελάχιστον συγκρινόμενο με το όφελος από την διατήρηση της καταλήψεως; Οι υποψήφιοι Δήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι στις επικείμενες δημοτικές εκλογές ας τα έχουν υπ όψη τους.                                                                           

Φεβρουάριος 2019


 

Οι "αυτοδιοικητικές" εκλογές

Οι προσεχείς εκλογές, για την Βουλή και την Αυτοδιοίκηση, εμφανίστηκαν πλέον στον πολιτικό ορίζοντα ως (λίγο ή περισσότερο) επικείμενες. Και καθ όσον μεν αφορά τις βουλευτικές εκλογές είναι εμφανή, πλήν άλλων προβλημάτων, και τα προβλήματα από τις χρόνιες παθογένειες της καθ ημάς Δημοκρατίας, εξ αιτίας του νεποτισμού  και εξ αιτίας των πελατειακών σχέσεων μεταξύ πολιτικών και ψηφοφόρων.  Καθ όσον όμως αφορά τις αυτοδιοικητικές εκλογές το πρόβλημα που ίσως δεσπόζει είναι η καθ οιονδήποτε τρόπο ανακήρυξη, υπόδειξη και ποδηγέτηση των υποψηφίων από τα πολιτικά κόμματα. Με αποτέλεσμα ο πολίτης μιας πόλεως προκειμένου να επιλέξει τον Δήμαρχο της πόλης του να καλείται, αμέσως ή εμμέσως, να επιλέξει τον υποψήφιο που υποδεικνύει το πολιτικό κόμμα στο οποίο πρόσκειται. Η υπόδειξη δε αυτή διενεργείται για χρόνια πιά τόσο απροσχημάτιστα και πανηγυρικά από τα κόμματα και παράλληλα γίνεται τόσο παθητικά αποδεκτή από το εκλογικό σώμα, ώστε κατέληξε η διαδικασία αυτή να γίνει σχεδόν θεσμός. Αλλά είναι φανερό ότι το αποτέλεσμα αυτό, η κατάσταση αυτή  σημαίνει κατάλυση του αυτοδιοικητικού (δηλαδή του ανεξάρτητου από την κεντρική εξουσία) χαρακτήρα των Δήμων και της περιφερειακής διοίκησης. Και έτσι φαλκιδεύεται οποιαδήποτε προσπάθεια αυτόνομης καθόδου στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές υποψηφίων, που θα ήθελαν να είναι ανεξάρτητοι και απογαλακτισμένοι από κάθε είδους πάτρωνες.  Άλλως θα πρέπει να επιδιώξουν να λάβουν το χρίσμα του υποψηφίου επισκεπτόμενοι τα κομματικά γραφεία. Παραδείγματα εκλογής ανεξάρτητων υποψηφίων αποτελούν σπάνιες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Νοέμβριος του 2018



Μνήμη Αδελφών Παπαστράτου

Η δημοτική αρχή εξέφρασε τα αισθήματα της μεγάλης πλειονότητας των Αγρινιωτών με τις εκδηλώσεις τιμής των Αδελφών Παπαστράτου, μεγάλων δωρητών της πόλης του Αγρινίου. Ήταν εκπλήρωση χρέους τιμής και μνήμης. Χρήσιμες εκδηλώσεις ιδιαίτερα  για όσους αγνοούν και για όσους  ξεχνούν ή παρεξηγούν. Χρήσιμες ακόμα και για την επούλωση τραυμάτων της μνήμης μας από τις προσβολές εκείνων που αφαίρεσαν κάποτε δύο από τις προτομές  που κοσμούσαν την είσοδο του Πάρκου και έγιναν αιτία της μεταφοράς των υπόλοιπων προτομών των Αδελφών Παπαστράτου στην ασφάλεια κάποιας αποθήκης του Δήμου. Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει χρόνος και τόπος να επανατοποθετηθούν.

Μαρία Αγγέλη: Οι δωρεές της οικογένειας  Παπαστράτου στο Αγρίνιο...

Νοέμβριος του 2018