Οδός Αδελφών Παπαστράτου



	Τρίτη, 06. Ιουλίου 2021

Δρόμοι παλιοί

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του τόπου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε.

Μανώλης Αναγνωστάκης

Εκτύπωση

Οδός Αδελφών Παπαστράτου

H αρχή της οδού Παπαστράτου όπως ήταν κατά τις αρχές του 1950. Κατάληξή της, βόρεια στα Παπαστράτεια εκπαιδευτήρια (Γυμνάσια Αρρένων και Θηλέων και το Ε Δημοτικό Σχολείο). Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Χαράλαμπου Δημάδη.

Σήμερα η οδός Παπαστράτου στο ίδιο σημείο

οδός Παπαστράτου Αγρίνιο

Η αρχή της οδού Αφών Παπαστράτου (πεζόδρομος σημερα) από την πλ. Δημοκρατίας (πατείστε εδώ για να περιηγηθείτε την πλατεία και τους διπλανούς δρόμους..)

******

Εδώ η συνέχεια της οδού Παπαστράτου από την πλατεία Ειρήνης και μετά μέχρι τα Παπαστράτεια εκπαιδευτήρια..

Παπαστράτεια εκπαιδευτήρια στο τέλος της οδού Αφών Παπαστράτου

ΑΛΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Οικοδομές

Τα νεοκλασικά του Αγρινίου

Δρόμοι

Έργα τέχνης

Το μνημείο των πεσόντων

Εκτός Αγρινίου

Η Αγία Τριάδα του Μαύρικα

Η μονή Παναγίας Κατερινούς

Το μοναστήρι της Μυρτιάς

Το Τζαμί στη Μεγ. Χώρα

Γεφύρια

Φυσικές λίμνες

Τεχνητές λίμνες

Οι δρόμοι

Οι δρόμοι μιας πόλης είναι ένας από τους κατ' εξοχήν «τόπους» της συλλογικής μνήμης, «τόπους» διαρκείς και καθημερινούς, που περνούν γι' αυτό το λόγο απαρατήρητοι. Στην ουσία όμως επιτελούν την ίδια λειτουργία με τις προτομές, τα αγάλματα και τα μνημεία που τιμούν ιστορικά γεγονότα και ανώνυμους ή επώνυμους ήρωες. Είναι τα υλικά υποστηρίγματα της εθνικής πρωτίστως, αλλά δευτερευόντως, και της τοπικής μνήμης, η οποία ενισχύεται επιπλέον από τους περιοδικούς εορτασμούς, τις επετειακές εκδηλώσεις και τη δημόσια κανονικότητα του συμβολικού λόγου. Η κυκλική αυτή επανάληψη, πέρα από το στόχο της εγχάραξης αξιών και προτύπων συμπεριφοράς, υποδηλώνει αυτομάτως συνέχεια με το παρελθόν, όπως έδειξε πειστικά ο Ε. Hobsbawm στο βιβλίο του για την επινόηση της παράδοσης («The Invention of Tradition»). Συμβολίζει εξάλλου και εμπεδώνει την κοινωνική συνοχή ή την ταυτότητα ομάδων και κοινοτήτων, πραγματικών ή φαντασιακών (Χριστίνα Κουλούρη).

Πρώτη σελίδα | Μνήμες | Εικόνες | Αξιοθέατα | Γειτονιές