Ενα πολύ σπουδαίο βυζαντινό μνημείο που έχει ιστορία 1000 ετών, βρίσκεται  στην επαρχία Τριχωνίδας. Μετά την Μυρτιά, στο δρόμο Αγρινίου προς Θέρμο φαίνεται το Μοναστήρι της Μυρτιάς. Ο ναός του αποτελεί πράγματι βυζαντινό μνημείο.   Ο χώρος του ιερού του ήταν κατά τον 11ο - 12ο αιώνα μικρός ναός. Κατά τον 16ο αιώνα προσκολλήθηκε νεότερος σταυροειδής ναός στον οποίο και προστέθηκε νάρθηκας το 17ο αιώνα. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο Ναό αυτόν η αγιογράφηση καλύπτει τη μεταβυζαντινή ζωγραφική τέχνη με παρουσία όλων των σχολών: Κρητική, Ηπειρωτική και λαϊκή τεχνοτροπία του 17ου και 18ου αιώνα. Ο Ναός είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες του 12ου και αρχών 13ου αιώνα. Παλαιότερη παράσταση είναι της Θεοτόκου (12ος ή 13ος αιώνας). Η αγιογράφηση του κυρίως Ναού έγινε το έτος 1539. Η καμάρα και η αψίδα του σημερινού ιερού αγιογραφήθηκαν από τον ζωγράφο Διγενή Ξένο, το 1491, με το πνεύμα της Κρητικής σχολής. Στην εποχή της τουρκοκρατίας ήταν κέντρο παιδείας.  Κειμήλια της Μονής αποτελούν η Θεοτόκος η οδηγήτρια (τέμπερα σε στοκαρισμένο πανί σε ξύλο), η Κοίμηση της Θεοτόκου (τέμπερα σε στοκαρισμένο πανί σε ξύλο), ο επιτάφιος (κεντημένος πάνω σε βαθύ βυσσινί βελούδο), Καλύμματα Αγίου Ποτηρίου (σε Βυσσινόχρωμο βελούδο, σταυροειδές), Θυμιατήριο (σε ασήμι σφυρήλατο, φουσκωτό, διάτρητο), Δέηση και Άγιοι (τέμπερα σε στοκαρισμένο ξύλο), Αγία Βαρβάρα και Άγιος Σάββας (τέμπερα σε στοκαρισμένο ξύλο), Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος και Άγιος Αντώνιος (λάδι σε προετοιμασία υφάσματος σε ξύλο).